We hebben Fort Myers alweer achter ons gelaten. Vanmorgen om 9.00 uur reden we weg bij het hotel. Het zonnetje scheen flink, de lucht was strakblauw en het was weer ouderwets warm.
Eerst maar weer een plek gezocht om te ontbijten. Dit keer werd het Perkins Restaurant. Maurice ging weer voor een omelet en ik voor 2 eggs sunny side up (oftewel spiegeleieren) met toast. In plaats van de hashbrowns kozen we voor fruit, een iets gezondere keuze. Olaf had pancakedippers. Plakken bacon omhuld met pancake, een spekpannenkoek dus! En Caro wilde gewoon een broodje met ham. We hebben weer lekker en veel gegeten!
Na het ontbijt zijn we naar de Pier van Naples gereden. Hier zijn Maurice en ik de vorige keer in Florida ook geweest en we vonden het er toen geweldig. Er zaten heel veel pelikanen op de railing, er waren een aantal mensen aan het vissen en er werd een héle grote vis gevangen én we zagen dolfijnen zwemmen. Nu was het best druk op de Pier, er zaten geen pelikanen en we hebben ook geen dolfijnen gezien helaas. Wel waren er weer veel mensen aan het vissen maar de vissen die ze nu vingen waren niet heel groot. Wel had iemand een catfish (meerval) gevangen.
We hebben een tijdje staan kijken bij de vissers, ze vertelden ook heel veel, dat ze hoopten grotere vissen te vangen maar dat er op dit moment alleen maar de kleinere vissen gevangen werden. Dat ze 's nachts op de Pier naar haaien gingen vissen. Dat er bullsharks en tigersharks zaten en dat die ook héél dicht bij de kust zwemmen (brr!).
Olaf was het redelijk snel zat, hij vond het te warm en ging op een bankje in de schaduw zitten. Een wat oudere meneer vroeg aan mij of hij zich verveelde en vroeg zijn naam. Hij riep hem toen bij zich en toen mocht Olaf samen met hem vissen! Hij mocht zelf de vis binnenhalen en is ook nog heel stoer met zijn vangst op de foto gegaan (hoewel hij de vis doodeng vond hahaha!). We hebben een tijdje met de meneer staan praten. Hij dacht dat we Scandinavisch waren vanwege de naam Olaf. Toen we vertelden dat we uit Nederland kwamen zei hij tegen Olaf dat er uit Nederland slimme mensen komen, dat ze weten hoe we water tegen moeten houden met sluizen/waterkeringen en dat de Nederlanders die ook gemaakt hebben in New Orleans. Hij was zelf ook wel eens in Nederland geweest en vond de gerookte paling erg lekker. Leuk om even gekletst te hebben en ontzettend aardig dat Olaf met hem mocht vissen!
Vervolgens hebben we nog even op het strand gekeken. Caro en Olaf wilden graag zwemmen maar we moesten vandaag nog een eind rijden dus Maurice en ik wilden graag weer verder.
Na ongeveer een uur rijden zijn we gestopt om een airboatride te maken. We moesten een half uurtje wachten en die konden we doorbrengen in een soort van dierentuintje waar veel alligators zaten, maar ook wasberen, een Florida Panter (die trouwens enorm groot was, dat had ik niet verwacht!) En zelfs leeuwen en Siberische tijgers. En héél veel muggen helaas! We hadden wel spul bij ons maar voordat wij ons ingesmeerd hadden waren we al een aantal keer geprikt door die krengen.
De airboatride was gelukkig mugvrij en helemaal geweldig! We hadden allemaal van die mooie koptelefoons op tegen de herrie van de motor van de airboat. We gingen keihard over het water met hele onverwachte wendingen. Caro en Olaf vonden het geweldig! Halverwege stopten we zodat de bestuurder van de boot wat meer kon vertellen over de Everglades. Hij vertelde dat in de warme zomermaanden de alligators zich niet vaak laten zien, maar wij hadden geluk! Caro zag de alligator als eerste. We zijn er langzaam omheen gevaren maar helaas zwom hij snel weg. Veel te snel gingen we alweer terug, we hadden nog wel een tijd door willen varen!
Ik had nog een paar andere stops in de Everglades gepland, maar we merkten dat Caro en Olaf erg moe waren en liever naar het hotel gingen om te zwemmen. Dus we zijn in 1x doorgereden naar ons hotel, de Best Western Gateway to the Keys in Florida City. We waren er rond kwart voor 4, gauw de spullen de kamer in en zwemkleding aan. Stiekem vonden Maurice en ik het eigenlijk ook wel relaxt om een paar uurtjes bij het zwembad te hebben! In het hotel zitten heel veel Nederlanders en Caro en Olaf hadden al snel contact met de andere Nederlandse kinderen. Ik denk dat ze dat toch wel een beetje gemist hebben deze vakantie, het vriendjes maken.
Tot een uur of 7 zijn we lekker bij het zwembad gebleven. Toen snel douchen en omkleden en op weg naar het restaurant. De keuze was vanavond gevallen op Texas Roadhouse. Bij binnenkomst werd ons verteld dat we ongeveer 20 minuten moesten wachten. We kregen een pager, schepten een zak doppinda's en gingen die lekker op zitten peuzelen in de wachtruimte. De schillen gooiden we gewoon op de grond, tot groot plezier van Caro en vooral Olaf.
We hebben hier echt heerlijk gegeten, ik vond het nog lekkerder dan de Outback! Vooraf hadden we de Cactus Blossom, een grote gefrituurde ui. Natuurlijk was dit veel te veel voor ons 2en (want Caro en Olaf weigerden natuurlijk om dit te proberen) maar het was erg lekker!
Als hoofdgerecht hadden Caro, Maurice en ik weer een heerlijke steak en Olaf gegrilde kip. Ik denk dat dit restaurant nu mijn favoriet is hier in Amerika. Het is ook zo lekker Amerikaans. Overal tv's met sportuitzendingen, op de jukebox kon je alleen countrymuziek selecteren en het personeel ging op een gegeven moment allemaal een linedance doen.
Olaf zat langzaam in te storten dus we zijn gauw weer terug naar het hotel gegaan waar Olaf lekker snel kon gaan slapen. Morgen gaan we naar Key West.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten