The final chapter

Het laatste verslag van onze vakantie schrijf ik terwijl ik op de bank zit in ons eigen huis, weer thuis in Maarssen. Voordat ik een nabeschouwing schrijf eerst nog wat wij verder meegemaakt hebben op onze terugreis.

De vlucht vanuit Miami vertrok netjes op tijd. Ze kwamen snel door met de maaltijd, die dit keer écht héél vies was! De chicken curry had volgens mij een half uur te lang in het oventje gestaan, de saus was niet vloeibaar maar keihard. Na 3 happen heb ik het opgegeven en ik heb de salade en de cinnamonroll-cheesecake maar opgegeten.

Nadat ik de film Beauty and the Beast had afgekeken ben ik een poging gaan doen tot slapen. Daar ben ik geen ster in, zittend slapen in een vliegtuig maar ik heb toch wat gedommeld. Olaf was met zijn hoofd op mijn buik in slaap gevallen dus bewegen kon ik mij bijna niet. Na een uur of 4 kregen we nog een snack. Ook deze vonden we héél vies, een pretzel met creamcheese stond er op. Maar het was gewoon een zéér oudbakken broodje met een vleugje creamcheese. Na één hap heb ik deze ook maar laten liggen.

Rond kwart voor 10 Engelse tijd (4.45 uur in Florida) landden we op Heathrow. Met de bus van terminal 3 naar terminal 5 en daar weer door de security. Zowel het koffertje van Olaf als die van mij werd er uit gepikt voor controle. En daar moesten we toch lang op wachten! Ik denk dat het wel een half uur geduurd heeft!

Pas om 12.05 zou bekend worden bij welke gate we ons moesten melden dus met een kop koffie van de Starbucks zijn we ergens gaan zitten om dat af te wachten. We zaten bij een stel Nederlanders die ook naar Florida waren geweest en we hebben lekker zitten kletsen over wat we allemaal hebben gedaan en wat ons is opgevallen in Amerika. De tijd ging hierdoor best snel en voordat we het wisten stond de gate op het bord en konden we naar gate A22, gelukkig maar een klein stukje lopen.

Op tijd gingen we het vliegtuig in maar we hebben nog een tijd moeten wachten voordat we de lucht in gingen vanwege de drukte op Heathrow. De vlucht Londen-Amsterdam stelt weinig voor, het opstijgen loopt naadloos over in de afdaling! Om 15.25 landden we op Schiphol. We moesten een flink stuk taxiën, maar vanaf gate naar douane was maar klein stukje lopen. We waren héél snel door de douane en de koffers kwamen ook al snel op de band.

We hadden bij hetzelfde taxibedrijf van de heenreis (Midland Taxi) een reservering gemaakt voor de terugreis. In de bevestiging stond dat de chauffeur ons zou bellen en dat we onder het grote Panasonic-videoscherm buiten moesten wachten. Dus ik liep vanaf de gate al met mijn telefoon in de hand maar ik werd niet gebeld. 

Om 16.20 waren wij bij het Panasonic-videoscherm en we waren nog steeds niet gebeld. Dus ik heb zelf maar gebeld. Ik kreeg een voicemail, deze heb ik ingesproken. Maurice is met zijn telefoon gaan bellen en na 6x proberen werd er opgenomen. Maurice vroeg waar taxi bleef. Antwoord was dat ze het na gingen kijken en ons terug zouden bellen. Maar na 10 minuten nog geen telefoontje gehad. 

Zowel Maurice en ik bleven maar bellen maar kregen hele tijd voicemail, die ik een keer of 5 ook heb ingesproken, steeds bozer wordend. 

Om 17.00 uur besloot ik te bellen met telefoon van Caro en toen werd er wel opgenomen! Dat nummer herkende hij natuurlijk niet. Gezegd dat we een reservering hadden voor een taxi om 16.00 uur, dat het nu al een uur later was en dat er nog steeds niemand was. Dat wij door hun gebeld zouden worden en dat dat niet was gebeurd en dat ons ruim een half uur geleden toegezegd was dat we teruggebeld zouden worden en dat hij dat óók niet had gedaan. Ik kreeg één of andere smoes te horen over dat hij pas om 17.00 uur met zijn dienst was begonnen dus dat hij van niets wist, dat er zeker al een half uur geleden een taxi was gestuurd en dat hij het raar vond dat die er nog niet was en dat hij contact ging opnemen met chauffeur. Ik wilde blijven hangen maar hij had maar 1 telefoon zei hij. Ik zei hem dat ik verwachtte binnen 2 minuten teruggebeld te worden, maar je raadt het waarschijnlijk al, na 5 minuten waren we nog niet teruggebeld! 

We hebben nog een kwartier staan wachten, continue proberend ze te bellen, om te kijken of er nog een taxi aan zou komen. Tegen half 6 hebben we het opgegeven en hebben we uiteindelijk de trein gepakt naar Amsterdam Centraal en vanaf daar de stoptrein naar Maarssen gepakt waar mijn vader ons op kwam halen. En zo waren we dan toch, ruim een uur later dan verwacht, weer thuis en hebben we weer heerlijk Hollandse kost gegeten bij mijn ouders. 

Maar mocht je dus besluiten om ooit een taxi te reserveren om naar Schiphol te gaan, doe dat NIET bij Midland taxi uit Vleuten.

Dat was dus een niet echt fijne afsluiter van onze schitterende vakantie!

Morgen of overmorgen zal ik een laatste verslag schrijven als een soort van nabeschouwing op onze vakantie en dat zit het er écht op. Het was veel werk om dit blog bij te houden maar ik heb het met plezier gedaan. Ik vond het leuk om de reacties op mijn blogs te lezen en te horen dat er veel mensen meelazen. En natuurlijk heb ik nu een mooie blijvende herinnering aan deze geweldige vakantie!