maandag 31 juli 2017

Bye bye Orlando, Hello Fort Myers

Vanmorgen om kwart voor 8 ging de wekker, dat was weer even wennen hoor! Bij het uit het raam kijken zag ik weer één grote grijze wolkenmassa en op het nieuws zagen we dat het vandaag een érg slechte dag ging worden. Tropical storm Emily trekt vandaag over centraal Florida en komt bij Tampa aan land. En laten wij nu nét die richting op moeten vandaag!

We zouden vandaag in Clearwater Beach een boottocht gaan maken met Little Toot om dolfijnen te spotten. Vanmorgen maar even gebeld naar ze en helaas is de tocht gecanceld vanwege de tropical storm.

We hebben daarom iets rustiger aan gedaan. Bedden afgehaald, wasmachine en vaatwasser aan, alle spullen in de auto en nog even stofzuigen en toen waren we om kwart voor 10 klaar om te vertrekken.


Dag huis, we hebben 2 weken lang van je genoten!

Onderweg hebben we zo ontzettend veel regen gehad dat we soms echt geen hand voor ogen zagen, de ruitenwissers konden de hoeveelheid water niet aan!

Rond 12.00 uur zijn we in de omgeving van Tampa gestopt bij een Panera Bread voor de lunch. Het weer was zo heftig; het waaide zo hard dat we de autodeur stevig vast moesten houden. Maurice had ons bij de ingang afgezet en van dat kleine stukje van de auto naar de ingang waren we doorweekt. Moet je nagaan hoe nat Maurice was, hij moest vanaf de parkeerplaats komen!

We hebben een klein uurtje gezeten bij Panera Bread en een heerlijke combi van een sandwich met soep gegeten, Maurice een steak and cheese sandwich met Chicken noodle soup en ik 'the Italian' sandwich (met kaas, ham, salami en rucola) en een uiensoep. Caro en Olaf hadden allebei een ham sandwich.

Het was gelukkig minder hard gaan regenen en na een tijdje stopte het zelfs helemaal met regenen.

Maurice begon een beetje slaap te krijgen dus rond 14.00 uur hebben we de highway verlaten en zijn we naar Venice Beach gereden waar we lekker zijn gaan uitwaaien op het strand. Caro en Olaf hadden plezier met de golven en ik ben schelpen gaan zoeken. De rode vlag wapperde flink dus zwemmen was verboden.





Na een half uurtje begon het weer te druppelen dus gauw weer terug naar de auto. Net op weg kwamen we weer terecht in een flinke bui. En zo is onze reis eigenlijk verder verlopen, soms droog en dan weer een hele heftige bui. Het laatste uur bleef het droog en toen we om half 5 bij ons hotel in Fort Myers Beach aankwamen scheen het zonnetje zelfs weer.

De kamer is nogal aan de kleine kant, dat is flink wennen na 2 weken villa. Caro en Olaf hebben meteen hun zwemkleren aan gedaan en zijn het zwembad gaan testen. Maurice en ik hebben bij het zwembad gezeten, wat foto's gemaakt van Caro en Olaf en het Nederlandse nieuws gelezen via het internet. Ook heb ik zitten appen met Judith en Jan-Willem die op vakantie zijn aan de noordwest kust van Amerika.




Deze hagedis liep bij het zwembad rond, met nog zo'n 4 andere vriendjes. Zo groot hebben wij ze in Orlando niet gezien!

Nadat Caro en Olaf gedoucht hadden zijn we naar Naples gereden om te gaan eten bij The Cheesecake Factory. We waren echter niet de enigen die dat idee hadden, wat was het daar druk!!! We kregen een buzzer mee en moesten een half uur wachten.

Ik heb hier heerlijk gegeten, gegrilde kip met champignons, ui en bacon in een witte wijn saus. Maurice vond zijn gerecht, Chicken Teriyaki, wat tegenvallen. En natúúrlijk heb ik samen met Olaf een stuk cheesecake gedeeld, de chocolate mousse cheesecake. Het was héérlijk maar véél te machtig!!! Zelfs samen kregen we de punt niet op.

In de stromende regen reden we stapvoets weer terug naar ons hotel. We hadden enorm slecht zicht door de grote hoeveelheid water die er naar beneden kwam.

Nog even mijn dagelijkse verslag geschreven en de foto's toegevoegd en dan ga ik zo ook maar mijn bed in. De regen blijft maar vallen en slaat tegen de ramen van de hotelkamer aan. Ik ben benieuwd wat we morgenochtend aantreffen!! We zagen net op het nieuws dat deze tropische storm redelijk onverwacht is gekomen en iedereen nogal overvallen heeft. Ook zagen we berichten over overstromingen.

Helaas is vandaag dus een andere dag geworden dan we hadden gepland, geen dolfijnentour, geen bezoek aan een mooi natuurpark, geen lekker zonnen op het strand.  Maar het weer hebben we nu éénmaal niet zelf in de hand. Hopelijk is het morgen beter weer, fingers crossed dan maar!!

zondag 30 juli 2017

De laatste dag in Orlando...

...hebben we voor de allerlaatste keer deze vakantie een Disneypark bezocht.

Vanmorgen eerst de koffers voor het grootste deel ingepakt en nog een was gedraaid. Lekker alle spullen schoon mee voor de laatste week. Olaf heeft nog even gezwommen.

Het was deze morgen de eerste ochtend dat we niet begroet werden door de zon. Het was helemaal grijs en toen Olaf ging zwemmen rond 10 uur begon het al een beetje te spatten.

Toen we om 11.15 uur in de auto stapten om naar Magic Kingdom te gaan regende het al wat harder en éénmaal aangekomen op de parkeerplaats van Magic Kingdom regende het stevig door. In de stromende regen stonden we te wachten op het treintje dat ons naar de tassencontrole zou brengen.

Iedereen vraagt hier aan je hoe het met je gaat en waar je vandaan komt. Op je antwoord "Nederland" wordt dan altijd iets geantwoord als "that's awesome". Maurice vraagt dan altijd of ze weten waar het ligt en dan staan ze vaak met een mond vol tanden. Maar dit keer antwoordde de meneer dat hij thuis nog steeds "the wooden shoes" had staan met de naam van een biermerk erop!

Vervolgens snel door naar de monorail en daarna rennend door de regen naar de toegangspoortjes. Voor de laatste keer onze passen en vingerafdruk scannen....snik!

Eerste wat we gedaan hebben is een koffie en een cappuccino halen bij de Starbucks. Terwijl we op de koffie stonden te wachten zag Olaf opeens een wagen met o.a. Woody er op voorbij komen. Dus hij rent naar buiten en ik er maar achteraan gerend. Bleek het de Rainy Day Parade te zijn. Die zouden we toch maar mooi gemist hebben als we alleen maar zon hadden gehad (om er maar een positieve draai aan te geven!).



Nadat we onze koffie en de kinderen hun cookie met Mickey Mouse sprinkles (die kregen we er gratis bij) op hadden zijn we naar Tomorrowland gelopen, naar de Tomorrowland Speedway, waar we onze eerste Fastpass hadden. Dit is een baan waar je een route aflegt in een auto. In het midden zit een soort rails die ervoor zorgt dat je wel kunt sturen maar niet te veel van de baan afwijkt. Ook kun je zelf gas geven. Maurice en olaf zaten samen in een auto, ik met Caro. Ik heb me rot zitten lachen om haar. Iedere keer raakten we de ijzeren balk die ervoor zorgt dat je op de baan blijft. Enige minpuntje was dat de autootjes cabrio's waren, niet zo fijn wanneer het regent!




Hierna zijn we naar Stitch's Great Escape gegaan. In deze attractie ben je een gevangenisbewaarder in een buitenaardse gevangenis. Op een gegeven moment wordt er een level 3 gevangene geteleporteerd. Level 3 betekent gevaarlijk, het blijkt Stitch te zijn die er heel schattig uitziet maar enorm ontdeugend is. Hij ontsnapt en dan gebeuren er allerlei dingen in het donker. Je hoort Stitch achter je, voelt spetters water als hij spuugt en ruikt een nare lucht wanneer hij een boer laat. We vonden het niet echt een spectaculaire attractie, alleen Olaf vond het echt leuk!

Vervolgens hebben we de Monsters Inc Laugh Floor nog een keer gedaan. Dit vonden we wederom erg grappig. Zo leuk dat ze echt interactief grapjes maken met en over het publiek!

Inmiddels was het half 3 en we wilden heel graag de Disney Festival of Fantasy Parade om 15.00 uur zien dus we zijn naar Cinderella's kasteel gelopen en hebben een plekje langs de route gezocht vanaf waar we een goed uitzicht op de parade zouden hebben. Gelukkig was het inmiddels wel droog geworden!

Rond 15.15 had de parade ons bereikt en zagen we de wagens met Belle en het beest, Anna en Elsa, Mickey en Minnie en nog veel meer Disney characters voorbij komen. Caro en Olaf vonden de parade best kort en naar mijn idee was de parade in Disneyland Parijs van een aantal jaren terug inderdaad een stuk langer. Maar het bleef leuk om te zien hoor!













Het is de hele parade gelukkig droog gebleven. Na de parade was het tijd voor onze 2e Fastpass. Dit was de favoriete attractie van onze Toy Story fan Olaf, namelijk Buzz Lightyear's Space Ranger Spin. Ik zat samen met Olaf in een karretje en ook al heb ik heel fanatiek zitten schieten, ik heb het toch verloren van Olaf! Bij het verlaten van de attractie kom je natuurlijk uit in een winkel en daar heeft Olaf zijn laatste vakantiecentjes opgemaakt aan een pop van Zurg. Zie op de foto hoe blij hij ermee is!




De regen kwam met bakken uit de hemel toen we uit de Buzz Lightyear attractie kwamen en we zijn gelijk aan de overkant de volgende attractie binnen gerend ook al hadden we geen idee wat het was. Als we maar droog waren! Het bleek de Peoplemover te zijn. Een treintje dat je in 10 minuten door heel Tomorrowland voert, waaronder ook dóór attracties zoals Space Mountain en Buzz Lightyear heen. Was op zich wel leuk, maar belangrijker, we zaten droog.

Na deze 10 minuten was het bijna droog maar het druppelde nog wel een beetje, dus maar weer gauw naar een nieuwe attractie. Dit was de Carousel of Progress. Je neemt plaats in een soort theater en dan beginnen de rijen stoelen te verplaatsen. Zo kom je langs 4 scenes die je laten zien hoe de vooruitgang in de techniek is gegaan vanaf 1900 tot aan nu. Was wel vermakelijk met een aanstekelijk liedje dat de rest van de dag in je hoofd bleef zitten.

Nu was het tijd geworden voor onze laatste Fastpass, Peter Pan's Flight. De vorige keren dat we in Magic Kingdom waren stond daar iedere keer een wachtrij van meer dan een uur dus ik heb gisteren nog een Fastpass gereserveerd. En wat waren we daar blij mee. We konden nu zo doorlopen en plaats nemen in de attractie. De attractie was mooi gemaakt maar ook héél kort. We zouden flink gebaald hebben wanneer we daarvoor 75 minuten in de wachtrij hadden gestaan.

Inmiddels begon het alweer te druppelen en besloten we om Magic Kingdom te verlaten. Het was tenslotte ook al 17.00 uur en we hadden nog andere plannen.

Maar eerst ben ik nog even snel de kerstwinkel in gegaan om foto's te maken van de mok en het kerst ornament dat ik eergisteren heb gekocht in Disney Springs. Foto's maken was ik daar vergeten en ze hebben het zo goed ingepakt dat het me hier in de villa niet lukte. Daarom laat ik hieronder met trots de foto's zien:



In de stromende regen zijn we het park uitgegaan, met monorail en tram naar onze auto toe waar we kletsnat instapten. Vervolgens zijn we naar The Florida Mall gereden waar Caro héél graag een beer wilde laten maken bij Build-a-Bear. Zie hieronder het resultaat. Ze is echt enorm blij met haar nieuwe vriendinnetje! Ze heet trouwens Kitty.




Voor ons avondeten zijn we naar Outback Steakhouse gegaan waar Caro, Maurice en ik een steak hebben gegeten en Olaf gegrilde kip. Daarna hebben Olaf en ik nog een heerlijk toetje gedeeld, de Mini Desserts Parfait. We hadden hem te snel op om een foto te maken maar hij zag er zo uit (deze foto is van de menukaart):

Vervolgens snel terug naar de villa waar we net de koffers hebben ingepakt, hebben opgeruimd, de koelkast grotendeels hebben leeggemaakt en waar ik nog een keer een was heb aangezet. Terwijl die draait typ ik dit verslag.

Morgenochtend vroeg op en op weg naar Fort Myers. Ik hoop dat we een goede internetverbinding hebben en dat ik morgen gewoon weer een update kan schrijven!


zaterdag 29 juli 2017

Typhoon Lagoon

Geen lazy morning vandaag, we wilden naar Typhoon Lagoon en waren van plan rond 10 uur te vertrekken. Dus we hebben rond half 10 Caro wakker gemaakt (Olaf niet, die kent het woord 'uitslapen' helaas niet), snel ontbeten, zwemkleding aan, handdoeken gepakt en op naar de auto.

Er stond een aardige file auto's om naar Typhoon Lagoon te gaan dus we verwachtten het ergste, maar het viel uiteindelijk best mee.

Bij binnenkomst gelijk een paar ligbedden gezocht. Caro en Olaf zijn meteen in de lazy river Castaway Creek gegaan. Die maakt een rondje door het hele park, op banden dobber je lekker vooruit. Ik ben de spullen in een kluis gaan doen en heb een waterdicht hoesje gekocht voor mijn telefoon zodat ik hem gewoon mee kon nemen het zwembad in.




Toen ik terugkwam wilden Caro en Olaf in het grote zwembad waar ze om de paar minuten een héle grote golf hadden. Ik ben met ze meegegaan terwijl Maurice zijn spullen naar de kluis ging brengen en een kop koffie ging kopen. We hebben een flinke tijd staan wachten in het grote zwembad maar er kwam helaas geen grote golf. Het begon flink te waaien en er kwam een hele donkere lucht over dus misschien dat ze daarom even geen grote golven deden?


We zijn toen maar terug naar de bedjes gelopen. Maurice zat daar lekker te genieten van zijn koffie. Olaf en ik zijn toen samen in een tweepersoonsband gaan dobberen op de lazy river, Caro bleef bij Maurice. Na een heel rondje dobberen kwamen we weer terug bij Maurice, Caro was naar het grote bad met de golven. Ik had gelezen dat kinderen onder 12 niet alleen daar mochten zwemmen dus we zijn gauw naar haar toe gegaan en hebben met zijn 4en een aantal keer de grote golf getrotseerd.

Hierna vonden we het tijd voor een glijbaan. We zijn naar de Miss Adventure Falls gegaan. Dit is de allernieuwste attractie in Typhoon Lagoon en is pas sinds dit voorjaar open. Het is een 'family-raft' glijbaan, een glijbaan waarbij we met zijn 4en in een ronde raft zaten. Met een lopende band gingen we omhoog en daarna met een flinke vaart in een wildwaterbaan naar beneden.


De volgende glijbaan was de Crush N Gusher. Dit waren 3 glijbanen waar je met een tweepersoonsband vanaf ging. Maurice en Caro namen de linkerbaan, Olaf en ik de middelste. Verkeerde keus want wij moesten best lang wachten. De tweepersoonsband moesten we zelf de trappen op zeulen en hoe langer we moesten wachten hoe zwaarder hij leek te worden! Ik heb in ieder geval mijn armspieren goed getraind! De glijbaan was erg leuk, je kreeg bij de start een flinke zet zodat je echt héél hard door de glijbaan ging!

We hadden de smaak goed te pakken, dus op naar de volgende glijbaan, de Humunga Kowabunga (what's in a name!) Dit is een glijbaan waar je stijl naar beneden gaat, je moet armen en benen gekruist houden. Ook dit was een glijbaan die enorm pijn deed aan je achterwerk en, als je, zoals Maurice deed, je benen niet kruist ook ergens anders....!

Voordat we iets gingen eten hebben we nog één glijbaan gedaan, de Mayday Falls. Ook hier ging je in een band naar beneden. In de glijbaan zaten allemaal bulten en hobbels waardoor je echt een 'bumpy ride' had!

Olaf had ergens slierten gezien die hij wilde eten. Dit bleek funnel cake te zijn. Het ziet er uit als een bord hersenen maar het zijn een soort sliertige oliebollen. Caro en Olaf hadden allebei een portie funnel cake en Maurice en ik hebben een chickenwrap gedeeld (en stiekem meegesnoepd van de funnel cake).

Tijdens het wachten op de funnel cake zagen we al een hele donkere lucht aankomen en we waren nét bij onze ligbedjes aangekomen toen de bui losbarstte. Het was écht een wolkbreuk, gelukkig stonden onze bedjes onder een overkapping! 

Tegelijk met ons eten was ook de regen 'op' en konden we weer verder. Volgende stop was de Gangplank Falls. Wederom een 'family-raft' met stroomversnellingen en watervallen waar je onderdoor ging.

Inmiddels was het bijna half 5 en vonden we het wel genoeg voor vandaag. We hadden ook allemaal meer dan genoeg zon gehad! We besloten om al dobberend via de lazy river naar de andere kant van het park te gaan waar onze bedjes stonden. We vonden het dobberen echter zo lekker dat we nog maar een rondje hebben gedaan!!

Om kwart over 5 reden we weg van de parkeerplaats, terug naar de villa. Nadat we allemaal gedoucht hadden (en Olaf nog even gezwommen in ons eigen zwembad, hij had tenslotte nog niet genoeg in het water gelegen!) zijn we weer in de auto gestapt op weg naar TGI Fridays om te eten. We hebben daar heerlijk gegeten! Maurice een steak, Caro 2 hamburgertjes, Olaf pasta (dat vond hij helaas niet zo heel lekker, tja, het smaakt anders dan thuis hè!) en ik heb weer voor de spareribs gekozen.

Na het eten zijn we nog naar Old Town/Fun Spot gereden. Op zaterdagavond is daar de oldtimershow en daar wilden we even een kijkje nemen. Dat was makkelijker gezegd dat gedaan! Wat was het druk!!!! Na een aantal rondjes rijden hadden we eindelijk een parkeerplaatsje gevonden. Helaas wel aan de andere kant van de 192, een hele drukke weg. Zebrapaden of oversteekplaatsen zijn schaars in Amerika (of in ieder geval in dit deel van Amerika!) dus we moesten gewoon overrennen wanneer er wat ruimte was in het verkeer. Maar we hebben het overleefd, anders zou ik dit nu niet typen!

We hebben wat rondgekeken bij de oldtimers, hebben nog staan kijken bij een mega-enge attractie in Funspot en Caro en Olaf zijn op de foto gegaan staand in het wiel van een monstertruck.



En toen zijn we maar terug gegaan naar de villa. Een beetje bijtijds thuis is ook wel eens lekker en dan kunnen we alvast wat dingen gaan opruimen en inpakken. Morgen is tenslotte alweer de laatste volledige dag hier in Orlando. Maandagochtend gaan we ons huis voor 2 weken helaas alweer verlaten!