Een dolfijne dag in Fort Myers

Bij het wakker worden zagen we het zonnetje door het raam naar binnen schijnen. Wat een meevaller! Vannacht heeft het nog flink geregend en geonweerd en we hadden verwacht dat het ook vandaag weer een totaal verregende dag zou gaan worden.

Omdat de dolfijnentour in Clearwater gisteren gecanceld werd door de storm besloten we vandaag nog een poging te wagen. Op internet vond ik Good Times Charters, de nummer 1 dolfijnentour volgens Tripadvisor. En het zat ook nog eens heel dicht bij ons hotel.

Dus we hebben eerst een reservering gemaakt voor een dolfijnentour om 13.00 uur en zijn toen naar Bonita Springs gereden om te gaan ontbijten bij de Ihop aangezien we géén ontbijt bij het hotel hebben. Onderweg kregen we de eerste pittige bui over ons heen. Gelukkig zaten we lekker droog in de auto. We zagen onderweg nog wel wat ondergelopen straten en ook op de parkeerplaats van de Ihop stond een cm of 10 water.

Bij de Ihop hebben we op zijn Amerikaans ontbeten. Lekker, maar ik moet er niet aan denken om iedere dag zo te eten!

Maurice had de Country omelet (omelet met ham, kaas, ui en hashbrowns), Caro en Olaf allebei pancakes en ik had scrambled eggs met bacon en hashbrowns (gebakken aardappels, soort rösti). 

Voordeel was wel dat we de hele dag zo vol zaten dat we niet hoefden te lunchen.

Na het ontbijt zijn we naar de Walmart gereden om wat te drinken (en te snoepen) te kopen voor op de boot. Tevens hebben we alle 4 een badhanddoek gekocht. Die ben ik dus vergeten mee te nemen uit Nederland. In de villa konden we ze gewoon uit de kast pakken, maar nu  is het toch best handig om ze te hebben, zeker wanneer we onderweg stoppen bij een strand zoals we gisteren bijvoorbeeld deden bij Venice. Ik heb voor een hele foute gekozen, met de kaart van Florida er op. Maar stiekem ben ik er best blij mee!!!

Om kwart voor 1 moesten we ons melden bij het haventje. Er waren denk ik nog zo'n 30 andere mensen. Om 13.00 uur gingen we de boot op. Maurice liep naar de voorkant van de boot maar ik zei dat ik helemaal achterin wilde zitten, waarom dat zou hij later wel zien.

Al heel snel zagen we de eerste dolfijnen. Wat geweldig om te zien! We hebben een tijdje zachtjes bij ze rondgedobberd. Het waren een moeder met kind. Foto's maken was echter erg moeilijk, ze gingen zó snel weer onder water!

Toen we weer verder gingen vertelden kapitein Steve en marinebiologe Veronica veel over het gebied waar we in voeren. Over de mangroves en hoe ze ontstaan. Over de vogels die er leven, bijvoorbeeld dat de pelikanen pas een witte kop krijgen als ze een jaar of 3 zijn. Daarvoor zijn ze helemaal bruin. Zo weten andere pelikanen of de vogel wel of niet geslachtsrijp is. Over de manatees die je voornamelijk in de winter kunt zien. Over dat de witte buik van een dolfijn roze kleurt wanneer hij heel enthousiast is of veel inspanning verricht.

We hebben veel pelikanen gezien, geweldig om te zien hoe ze van grote hoogte het water in duiken. Ook hebben we 2 ospreys gezien.

Op de terugweg zagen we weer een aantal dolfijnen. De kapitein ging proberen  om de dolfijnen te laten spelen in de golfslag die de boot maakte. Het gas ging voluit open en al heel snel zagen we een aantal dolfijnen omhoog springen. Wat een geweldig gezicht!! En wat een fijne plekken hadden wij achterop de boot, we zaten eerste rij! De anderhalf uur was écht veel te snel voorbij gegaan!!

Hierna zijn we terug naar ons hotel gegaan, hebben onze zwemkleding aangedaan, hebben een bolderkar, parasol en strandstoelen gehaald bij de receptie en zijn naar het strand gegaan. Hiervoor hoefden we alleen maar de weg over te steken.

Ik ben met Caro en Olaf meteen naar het water gelopen. De zee was echter nog steeds best wild dus we hebben het bij pootjebaden gehouden. We hebben schelpen gezocht en woorden geschreven in het zand.

Door de storm van gisteren lag er veel troep op het strand maar ook héél veel dode dieren, zoals krabben, zeesterren en zelfs een enkele vis. Ook zagen we veel dode horseshoecrabs, volgens mij noemen wij die degenkrab, liggen, tot Caro's schrik!

We zagen een donkere lucht aankomen en zijn maar terug gegaan naar het hotel. Het verwachte noodweer bleef echter uit en we hebben nog een uurtje bij het zwembad doorgebracht.

Tegen 18.00 uur barstte het noodweer dan toch los en zijn we snel op de kamer gaan douchen en omkleden.

Voor het avondeten zijn we naar Mel's Diner gegaan. Gisterenavond, op weg naar  The Cheesecake Factory, kwamen we hier langs gereden. Het ziet er echt uit als een jaren '50 diner wat Maurice echt té gek vond.

Ook van binnen was het in fifties stijl inclusief de muziek. We hebben hier echt héérlijk gegeten tegen héle schappelijke prijzen! Maurice had de pasta Chicken Parmesan en ik ben voor Mel's famous baby back ribs gegaan.

Rond 21.00 uur waren we weer terug op de kamer. We hebben alle spullen ingepakt want morgen reizen we weer verder. Op de planning staat een bezoek aan de Everglades voordat we doorrijden naar Florida City.